1 رمضان (201 ه.ق)
تفویض ولایتعهدی به امام رضا علیه السلام.
حضرت امام رضا علیه السلام در سال 201 قمری به دستور مامون عباسی، به مرو آمد. مامون، نسبت به حضرت، تجلیل و تکریم
تمام کرد و تا جایی که خواص دوستان و اصحاب اش را جمع کرد و گفت: «ای مردم! من، در آل عباس و آل علی علیه السلام تامل
کردم و هیچ کس را افضل به امر خلافت، از علی بن موسی علیه السلام ندیدم.» . پس رو به حضرت کرد و گفت: «من، می خواهم
خلافت را از خود خلع و به شما تفویض کنم.» . حضرت فرمود: «اگر ایزد، خلافت را برای تو قرار داد، جایز نیست آن را به دیگری
واگذاری و خود را بر کنار سازی و اگر از تو نیست، اختیار نداری آن را به دیگری تفویض کنی.» . حضرت، بدین وسیله نامشروع
بودن حکومت آنان را اعلام کرد.
مامون، از او خواست امر خلافت را بپذیرد، ولی امام نپذیرفت تا این که نوبت به تهدید رسید که امام پذیرفت و در شرایط اجبار،
وجدان بیدار مردم و حاضران دانستند که پذیرش ولایت عهدی، به معنای تایید حکومت نیست.
آن چه مامون را وادار ساخته بود که خلافت وحکومت را، علی الظاهر، تقسیم کند، چیزی جز قدرت معنوی و احتمال سهمگین
شدن خشم عمومی نسبت به غصب خلافت نبود و این، نقطه ی اوج قدرت ائمه بود که در عین حاکم نبودن، بر دل ها حکم
می راندند.